තවත් උපන්දිනයක්

නොනවත්වාම නාද වෙන ජන්ගම දුරකතනයේ ශබ්දයෙන් ඇහැරුනෙමි."හෙලෝ මල්ලි happy birthday" එහා පැත්තෙන් අහුනේ අක්කාගේ කටහඬය.මම මොහොතක් පියවි සිහියට එනකන් සිටියෙමි.අක්කා කියාගෙන යයි "මෙන්න මල්ලි නිසන්සලා අක්කයි,නදීකා අක්කයි තව....." ගොඩක් දෙනෙක් මට සුබ උපන් දිනය කියල සුබපතනව.එහෙනම් මල්ලි මම තියන්නම් බුදුසරණයි" එලෙස අක්කාගේ ඇමතුම අහවර විය.මම නිදිමතේම දුරකතනයෙන් වෙලාව බැලුවෙනි.තාම උදේ 5 වෙලාවත් නැතිය.මුලින්ම මට සුබ පැතුවේ මගේ ආදරනීය අක්කාය. ඇය කොහොමත් මට ගොඩක් ආදරේය.

අද 2011.12.10 වෙනිදා .මීට හරියටම අවුරුදු 21කට කලින් මම මෙලොව එලිය දුටුවෙමි.මම දැන් අවුරුදු 21ක තරුණයෙක්මි.ගතවුන අවුරුදු 21ට මම කොතරම් අපුරු අත්දැකීම් ලබුවෙම්ද.කොයිතරම් මිනිසුන් පිරිසක් මට හමු වුනිද.මම ජීවිතය පටන් ගෙන අදට අවුරුදු21ක් ගත්වී ඇත.

එතන් සිට නොනැවතී එන සුබපතුම් පනිවිඩ හමුවේ මම තවදුරටත් නිදාගැනීමේ අදහස අතහැර දැමීමට සිදුවිය.මගේ මිතුරන් කර්යාලයේ සහෝදර සහෝදරියන් දිගින් දිගටම සුබපැතුම් එවයි.එනමුත් තවම මා බලා පොරොත්තු වූ සුබපැතුම අවේ නැත.වෙලා උදේ 7.12ය.නැවතත් දුරකතනය නාද වේ.ඒ මා බලාපොරොත්තු වු ඇමතුමයි."Happy birthday අය්යේ." එහා පැත්තෙන් මගේ පෙම්වතියගේ සුරතල් කටහඬ ඇසුනි.එයාට මාව මතක් වී තිබෙන්නේ දැන්ය.මම නොමනාපයෙන් ඇය සමග කතා කලෙමි.

අද පෝය දවස නිසා කොල්ලන් සමග කොහේ හෝ යාම මාගේ සාමාන්‍ය සිරිතයි.ඒත් අද ඒකට හිත් දුනේ නැත.
"මල්ලිලා මට හෙට එන්න වෙන්නෙ නෑ.ගෙදරට නෑයො වගයක් එනවා.අවුලක් නෑනෙ"මම ඊයෙ රාත්තිරියේම අදට තිබුන ගමන අවලන්ගු කලෙමි.ඒ මක් නිසාවත් නොවේ.අද දින අප නිවසට දිවා අහාරය සඳහා අපේ මාමලා එන බැවිනි.ඒ සමගම මගේ නෑනාත් එනවා ඇත.කියන්න බැරි වුනානෙ ඉස්සෙල්ල ලියපු කතාව වෙනස් වුනානෙ දැන් මගේ ආදරිය තමයි මගේ නෑනා.ඒ කතාව පස්සෙ කියන්නම්කෝ.ලන්ච් එකට මගේ හිතවත් මිතුරෙකුටත් කතා කරා.දවස ඔහොම ගෙවිලා ගියා.දැන් වෙලාව 9 විතර වෙලා.මට හිතුනා පොඩි පොස්ට් එකක් දාන්න මගේ උපන්දිනේ ගැන .ඔන්න ලියලා ඉවරයි.